неділя, 29 серпня 2010 р.

Надія Воловодівська про Оксану Забужко та Івана Світличного

Proczytala triszky Zabuz'ko (йдеться про книгу Оксани Забужко "Музей покинутих секретів". - О.П.). Toj rozdil, szczo prypav na s'ohodni, prysv'jaczenyj polittehnolohiji, i czytaty pro te, szczo polityky z ljudu robljat' var'jativ, duz'e sumno.
Szcze poczytuju Ivana Svitlycznoho. 20 veresnja mynuloho roku vypovnylos' by 80 rokiv vid joho dnja narodz'ennja. Ale ta data projszla zovsim nepomitnoju. Draczi, Movczany, Luk'janenky buly v borot'bi za vybory manipuljantky. Jak to vse zmalilo...

Надія Воловодівська про істориків-петеушників

Sluhala vczora radiostanciju, niby trohy ukrajins'ku, szczo jiji czuty til'ky v subotu. Z'urnalisty zaprosyly regionala Zubkova, jakyj hvalyvsja, szczo vin z jakymys' takymy, jak vin, vz'e perepysaly istoriju Ukrajiny. Cja istorija vyborola v Moskvi na knyz'nomu jarmarku jakyjs' pryz, i moskali zakupyly tu knyhu na mil'jon rubliv. Hto to pysav - nevidomo, a za zasnuvannja Kyjeva napysav jakyj Judkov. Teper vzjalys' perepysuvaty istoriju mist i sil. Pysze hromada pro udarnykiv praci i inszyh vydatnyh sovjec'kyh dijacziv. Istoryky-naukovci teljat'sja, a PTU-sznyky vzjalys' za spravu. I szcze ne vse, ti knyhy pereplitajut' v szkiru i berut' za nyh 10 tys. hryven'. Ljudy cinjat' svoju pracju!