Думки Надії Воловодівської про єднання народу

Meni zdajet'sja, szczo jakas' czastoczka jednannja bula pid czas akciji 'Zapaly sviczku'. Ale nasz narid dobre rozbavyly za czasіv bezderz'avnosty, tomu joho postijno rozdyrajut' protyriczczja. Do reczi, toj Wil'son (йдеться про книгу: Andrew Wilson. Ukraińcy. Warszawa, 2002) pobaczyv tez' postijni konflikty miz' pivdnem i pivniczczju, zahodom i shodom szcze za knjaz'oji doby. A szczo vtyhomyrjuvalo draz'lyvi protyriczczja? Zovnisznij voroh i mudri knjazi. Na z'al', mudryh zverhnykiv bulo nebahato. Jak i zaraz .Vony z'yvut' svojim z'yttjam, a my svojim. Vid czasiv rujnuvannja kozaczczyny ljud zvyk tak z'yty. Jak prodovz'yty, to vyhljadaje na te, szczo zaraz, koly niby i je svoja derz'ava, narod z'yve, jak todi, koly buly kolonijamy czuz'yh imperij. Tjaz'ko ce usvidomljuvaty. A jak inszi narody dolaly takyj dysonans? My z' ne odni popaly v takyj klopit? Htos' des' pro ce napysav, ale czy napysav?