Jizdyla na horod. Holodno ne bulo, ale soncja tez' ne bulo. Duz'e stav harnym lis. Trohy lez'yt' v n'omu snihu, vydilylys' na tomu foni szpyl'kovi, i majesz harnyj krajevyd. Z haty czasom treba prosto vybyratys', aby nabratys' vsjakyh vraz'en'. Ale pislja pojizdky czujet'sja, szczo v povitri bahato kysnju i hocz bery i pid trubu vychlopnu phaj holovu. Tut vnoczi poczalys' trohy bil'szi morozy, to snih vz'e mabut' jak vpade, to polez'yt'.
Hvyl'ovoho ne tak prosto spryjmaty, bo vin probuje podaty duh toho czasu z riznyh storin i mazkamy. Szczo cikavo pysze za zymu v 1922: bula podibna na teperisznju, jak zatjaz'na osin, mokra, zi sljakottju.
Підписатися на:
Дописати коментарі (Atom)
Немає коментарів:
Дописати коментар