1622 р., травня 27. Вінниця. -
Декрет Вінницького ґродського суду за скаргою братів Гаврила і Юзефа Ободенських про поорання і покошення земель їхнього Іллінецького маєтку за наказом брацлавського чашника Якуба Пісочинського всупереч домовленості батька позивачів брацлавського земського судді Семена Ободенського і батька відповідача брацлавського підкоморія Лаврина Пісочинського про границю між їхніми маєтками
Wypis s xiąg grodskich winickich woiewódstwa Brasławskiego
Roku Pańskiego 1622 ms҃ca maia 27 d.
Na roczkach sądowych grodskich winickich, od dnia 24 ms҃ca maia w roku, na dacie zwysz pisanych1, przypadłych y sądownie odprawowanych, przed nami Wasiliem Kleszczowskim Hermanem, podstarościm, a Michałem Łaskiem, sędzią, vrzędnikami sądowemi grodskiemi winickimi, przytoczyła się sprawa z regestru sądowego za przywołaniem woźnego generała szlachetnego Wasila Bohatirewicza między vrodzonemi pany Hawriłem y Iuzephem Obodeńskimi, powodami, a vrodzonym panem Jakubem Piaseczyńskim, dziedzicem dóbr Żorniskich, pozwanym, za pozwem grodskim winickim, od powodów po pozwanego na roczky teraźnieysze w sprawie, niży mianowaney, wyniesionym, który za podniesieniem od strony powodowey v sądu był czytan y tak się w sobie ma:
Alexander Bałaban, starosta winicky
Tobie, vrodzonemu panu Jakubowi Piaseczyńskiemu, jednemu dziedzicowi dóbr Żorniskich
Ze wszystkich dóbr wm҃. lieżących y ruchomych zwirchnością 2-Je° M.-2 a władzą moią starościńską przykazuiem wm҃., abyś wm҃. przede mną a w niebytności mey tedy przed sądem moim grodskim winickim na roczkach grodskich winickich, które w roku teraźnieyszym 1622 ms҃ca maia 24 d. przypadną y w zamku Je° K. M. winickim sądzić się będą, sam oblicznie y zawicie stał naprzeciwko vrodzonym panom Hawriłowi y Iuzephowi Obodeńskim, które was pozywaią do zapisów antecesora swego vrodzonego niegdy Semena Obodeńskiego, sędziego ziemskiego brasławskiego, y oyca twego niebożczyka Ławrina Piaseczyńskiego, podkomorzego bra҃s., którim to zapisem zobopolnym obowięzali siebie y potomków swoich pod zakładem, w tym zapisie wyrażonym, cztirnasty3 kop groszy litewskich ieden drugiemu w grunt za kopce y znaki graniczne, w tych zapisech wyrażone, nie wdzirać się ani wstępować. Któremu zapisowi wm҃. dosić nie czyniąc, zakładów, w nim pomienionych, nie boiąc się, grunt powodów, ograniczony od Iliniec, ieden iego pokosił, a drugi poorał y szkód przez tysiąc złotych polskich vczyniłeś, zaczym w zakład przerzeczony we cztirista kop groszy litewskich y w drugą cztirista kop groszy litewskich nakładów popadłeś, o który zakład y szkody y abyś zapisowi antecesora twego, do którego się powodowie ze wszytkimi skutkami sprawy swey referuie4, dosić vczynił, ninieyszym pozwem wm҃. pozywa(ią) prawnie, abyś wm҃. na roku przyszłym odpowiadał. Pisan w zamku winickim roku 1622 apr҃lis 13 d. Konstanty Baybuza, pisarz.
A po wyczytaniu tego pozwu od powodów vmocowany ich szlachetny pan Stanisław Kawiecki za mocą zupełną, iemu do tey sprawy daną, v sądu ninieyszym stawszy, wyniesienia tego pozwu y roku, w nim słusznie w ty sprawie przypadłego, prawnie dowiedzszy, domowiał się, aby pozwanym5 na pozew vsprawiedliwiti się nakazano było. A pozwany iego m. pan // czasznik sam oczewiście v sądu ninieyszego, zachowawszy sobie wszelake obrony prawne wcale, powiedazał, y(ż) na ten pozew nieporządny sprawować się nie powinien, gdysz tytułu pierwszego, to iest czasnictwa powodowie w pozew swóy nie dołożyłi, zaczym prosił pozwany od roku y sprawy tey wolności, insze obrony prawne, jako y wyszey, wcale sobie zachowawszy. A vmocowany strony powodowey, zachowawszy wszelakie obrony prawne princypałom swym wcale, powiedział, że pozew dobry iest, porządnie napisany y tytuł pozwanego własny w pozew swóy włożyli, gdysz pierwszy tytuł iest Piaseczyńsky y z własnego tytułu onego się pozwało, a nie z urzędu iego czasznictwa; co vkazuiąc s prawa pospolitego, prosił plenipotent powodowey strony, aby sąd, dobry pozew vznaswszy, pozwanemu na pozew sprawować się nakazał, insze obrony prawne wcale zachowawszy. Sąd ninieyszy grodsky winicky, controwersy stron obudwuch zrozumiawszy, ponieważ czasznictwa powodowie w pozwie swoiem nie dołożyli, dla tego pozwanego od roku y pozwu takowe° wolnym czyni. Od którego dekretu vmocowany strony powodowey do sądu głównego tribunału lubelskiego apelewał. Sąd im tey apelacy dopuściwszy, rok za nią stronom obudwum v mianowanego sądu trybunalskiego w Lublinie w ten czas, gdy sprawy woiewództwa Brasławskiego porządkiem inszych coronnych woiewództw naprzód po dacie dekretu ninieyszego przypadną y sądzić się będą, ku rosprawie sprawy stanowić się złożył y ninieyszym dekretem składa y oznacza rezu z pozwu.
Co wszystko dla pamięci do xiąg iest zapisano, s których y ten wypis pod pieczęciami naszemi iest wydan. Pisan w zamku winickim. Mp.
Львівська національна наукова бібліотека ім. В. Стефаника, від. рукописів, фонд 5, опис 1, справа 4121 III, арк. 36-36зв. Незасвідчена копія. Переклад з руської.
1 pisanym 2- -2 Je° K. M. 3 Має бути cztirista. 4 referuią 5 pozwanemu
Підготували: Микола Крикун, Олекса Піддубняк
Немає коментарів:
Дописати коментар